De smaak van cider kan sterk variëren. Hij kan in eerste instantie geclassificeerd worden van zoet naar droog. Het uiterlijk van de drank gaat van troebel door het bezinksel, naar volledig helder. De kleur varieert van lichtgeel, via oranje naar bruin. De verschillen in kleur en helderheid worden voornamelijk veroorzaakt door de mate van filtering tussen het persen en het fermenteren. Er zijn ook appelrassen die een volkomen heldere cider geven zonder dat er filtering aan te pas komt. Er worden ciders met en zonder koolzuur gemaakt; de variant met koolzuur komt echter het meest voor. Troebele, niet-koolzuurhoudende cider met een hoog alcoholgehalte wordt ook scrumpy genoemd en is een traditionele drank in het zuidwesten van Engeland.

Appels die zijn gekweekt voor consumptie zijn ook geschikt voor het maken van cider, maar er zijn veel verschillende varieteiten speciaal gekweekt voor het maken van cider.

Zodra de appels geplukt zijn worden ze scratted (fijn gewreven ofwel gemalen) tot een pommage (pulp) waarna het sap eruit wordt geperst. Fermentatie vindt plaats bij een temperatuur van 4-16 °C. Dit is betrekkelijk laag in vergelijking met andere soorten fermentatie, het draagt zodoende bij aan het behouden van het aroma van de cider.Kort voordat de gist alle suikers naar alcohol heeft omgezet, wordt het resultaat geklaard, waarbij dode gistcellen en andere ongewenst deeltjes achter blijven in de laag bezinksel . Het is belangrijk om de cider zo min mogelijk bloot te stellen aan zuurstof om oxidatie, verkleuring en besmetting met bijvoorbeeld de azijnbacterie te voorkomen.

Met appel als basis kunnen speciale ciders worden gemaakt door er cranberrysap, druivensap, kersensap of frambozensap aan toe te voegen. Een cider hoeft dus niet alleen te bestaan uit appelsap.

Cider is na drie maanden vergisting geschikt om te drinken, maar meestal blijft het nog zeker drie jaar in de vaten rijpen.

Ciders van moderne massaproductie zijn qua uiterlijk nog het beste te vergelijken met mousserende wijn. De traditionele appelrassen willen de cider weleens wat donkerder en wat troebeler maken. Deze ciders hebben vaak een hoger alcoholpercentage dan het massaproduct en hebben een sterkere appelsmaak.

Schotland kent een rijke traditie in het distilleren van whiskey.

Ook distilleerderijen in andere delen van de wereld hebben zich toegelegd op de kunst van het whiskey stoken. Whiskey is dan ook geen oorsprongsbenaming maar mag overal geproduceerd worden.

Volgens de regels van de kunst (afhankelijk van de toepasselijke wetgeving) wordt het moutbeslag gedistilleerd in zogenaamde pot stills (stookketels) van koper of in roestvaststalen kolomketels. De vorm van deze ketels en de dubbele distillatie zullen mee de uiteindelijke smaak en het karakter van het distillaat bepalen.

De heldere en zuivere spirit (distillaat) die na dit stookproces overblijft wordt nadien op houten vaten gerijpt gedurende meerdere jaren.

Verklarende Termen

Angels' Share: Het deel van het distillaat dat tijdens het rijpingsproces uit de houten vaten verdampt. (ca. 3 procent van het volume per jaar)

Beslag: Een klassiek moutbeslag bestaat uit fijngemalen mout en water. Na vergisting wordt dit beslag gedistilleerd in koperen stookketels.

Blended whiskey bestaat uit verschillende malt whiskeys en graan whiskey. Op deze manier kan men een neutrale smaak of een fijne complexe smaak verkrijgen.

Graan whiskey (Grain whiskey) is gestookt uit om het even welke graansoort of een combinatie van graansoorten. Bijvoorbeeld tarwe, rogge, gerst of mais. Graan whiskey kan snel en goedkoop geproduceerd worden, waardoor men makkelijk aan de grote vraag naar whiskey kan voldoen.

Malt whiskey is uitsluitend is gestookt uit gemoute gerst en niet uit andere graansoorten.

Mout: Ontkiemde en gedroogde gerstkorrels, waarvan het aanwezige zetmeel in moutsuikers wordt omgezet.

Pot still: Een koperen stookketel met bovenaan een zwanenhals die over gaat in een spiraalvormige buis. In deze buis worden de alcoholdampen afgekoeld en door condensatie ontstaat zo een heldere vloeistof, de spirit (het distillaat).

Single Malt mag enkel gebruikt worden bij whiskey gedistilleerd in één distilleerderij en met slechts één graansoort, namelijk 100% gemouten gerst.

Het wordt gedistilleerd tot maximaal 96% daarna gefilterd over houtskool en verdund met zuiver bronwater. Het alcoholpercentage ligt dan tussen de 37,5% en 70%

Wodka heeft geen rijpingsproces zoals de meeste andere gedistilleerde dranken, maar komt direct uit de distilleerketel in een fles in de handel. De meeste wodka bevat uiteindelijk bijna niets anders dan ethanol en water, en smaakt en ruikt daarom zeer neutraal vergeleken met andere alcoholische dranken.

Naast de pure variant zijn ook smaakvarianten van wodka beschikbaar, zoals rode peper, verschillende fruitsmaken, vanille, kaneel of honing.

In de oorsprongslanden wordt de wodka tegelijk met voedsel genuttigd om het effect van de alcohol af te zwakken. Wanneer men wodka drinkt zonder erbij te eten zal de alcohol zeer hard toeslaan.